Dwarslaesie
Een dwarslaesie is een onderbreking van het ruggenmerg en daarbij de zenuwbanen die lopen in het ruggenmerg, waardoor uitval van de zenuwen ontstaat die onder dat niveau (van het hoofd af gerekend) van het ruggenmerg ontspringen. Hierdoor ontstaat een verlamming van benen, bij hogere letsels ook van de armen of zelfs van de ademhalingsspieren. Een dwarslaesie is een zeer ernstig letsel dat over het algemeen niet meer kan genezen. Afhankelijk van op welke hoogte in het ruggenmerg het letsel zich voordoet, vallen er bepaalde lichaamsfuncties weg. Incontinentie kan ontstaan en het verlies van gevoel in ledematen gaat vaak (deels) verloren.
Bij een 'hoge' dwarslaesie waarbij zowel armen als benen verlamd zijn, spreekt men van een tetraplegie (van het Griekse tetra = vier, nl. ledematen). Bij een laesie eronder, waarbij alleen de benen verlamd zijn, van een paraplegie.
Een dwarslaesie is qua gevolgen vergelijkbaar met spina bifida.