Centraal zenuwstelsel

Het centraal zenuwstelsel (CZS) vormt samen met het perifeer zenuwstelsel (PZS) het gehele zenuwstelsel. Net als andere orgaanstelsels is het CZS opgebouwd uit cellen, om precies te zijn uit zenuwcellen en gliacellen. Wat betreft het aantal cellen is het CZS, vergeleken met het PZS, het grootste deel van het zenuwstelsel. Het CZS bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg.

Ontwikkeling van het CZS

Tijdens de embryonale ontwikkeling ontstaat het CZS als een buisvormige structuur, de neurale buis. Hieruit ontstaan de drie primaire hersenblaasjes: de voorhersenen, de middenhersenen en de oude achterhersenen. Uit de voorhersenen ontstaan vervolgens de eindhersenen en de tussenhersenen. De middenhersenen blijven in de ontwikkeling bestaan. Uit de oude achterhersenen ontstaan de achterhersenen en het verlengde merg.

Indeling van het CZS

Het CZS is als volgt in te delen :

1. Het ruggenmerg; het meest caudale deel van het CZS. Het ruggenmerg ontvangt en verwerkt sensorische informatie afkomstig van de huid, de gewrichten en de spieren van de ledematen en het torso (i.e. de borst, rug en buik) en stuurt de bewegingen van de ledematen en het torso aan.
2. Het verlengde merg; ligt direct boven het ruggenmerg en bevat verschillende centra die verantwoordelijk zijn voor vitale autonome functies.
3. De pons; ligt boven het verlengde merg en stuurt informatie betreffende beweging door van de cerebrale hemisferen naar het cerebellum
4. Het cerebellum; ligt achter de pons en moduleert de kracht en het bereik van bewegingen. Het cerebellum is betrokken bij het leren van motorische vaardigheden.
5. De middenhersenen; bevinden zich rostraal aan de pons en reguleren vele sensorische en motorische functies.
6. Het diencephalon; ligt rostraal aan de middenhersenen en bevat twee structuren:
   1. De thalamus; verwerkt de meeste informatie die de cerebrale hemisferen binnenkomt uit de rest van het zenuwstelsel.
   2. De hypothalamus; reguleert autonome, endocrine en viscerale functies.
7. De cerebrale hemisferen; bestaat uit een sterk gerimpelde buitenlaag - de cerebrale cortex - en drie dieper gelegen structuren: de basale ganglia, de hippocampus en de amygdaloïde kernen.^[1]

Een uitgebreidere indeling is:

Ruggenmerg
Hersenen	Oude achterhersenen	Myelencephalon	Verlengde merg
		Achterhersenen	Pons, Kleine hersenen, Vierde ventrikel
	Middenhersenen		Vierheuvelenplaat, Crus cerebri, Pretectum, Aquaduct van Silvius
	Voorhersenen	Tussenhersenen	Epithalamus, Thalamus, Hypothalamus, Subthalamus, Hypofyse, Epifyse, Derde ventrikel
		Eindhersenen	Basale ganglia, Rhinencephalon, Amygdala, Hippocampus, Neocortex, Zijventrikels

De hersenstam (Latijn: truncus cerebri) is de anatomische benaming voor het gedeelte van het CZS dat de grote hersenen met de kleine hersenen en het ruggenmerg verbindt. De hersenstam bestaat uit het verlengde merg, de pons en de middenhersenen.

Zie ook

• Perifeer zenuwstelsel

==Bronnen==

Bron:

[1] Kandel, ER; Schwartz JH, Jessell TM (2000). Principles of Neural Science, 4th ed., New York: McGraw-Hill. ISBN 0071120009.