Weerstandsonderzoek

Uit FysioPedia
Versie door Rob (overleg | bijdragen) op 5 apr 2007 om 18:18
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Bij weerstandsonderzoek, een onderdeel van fysiotherapeutisch onderzoek (onderzoek naar het menselijk bewegingsapparaat), ligt het accent van uitlokking op het musculotendinogene en neurogene apparaat. Men krijgt hierbij informatie over:

  1. pijn
  2. kracht
  3. coördinatie
  4. bereidheid

Uitvoering

Vanuit de ruststand wordt de test isometrisch uitgevoerd met maximale contractiekracht. De weerstandstests worden isometrisch uitgevoerd om pijn, veroorzaakt door een aandoening van niet-contractiele elementen, uit te sluiten. Steeds wordt één spiergroep getest. De weerstand wordt zes tot acht seconden aangehouden. De test wordt driemaal uitgevoerd. De maximale waarde is de testuitslag.


interpretatie van de weerstandstest:

kracht pijn interpretatie
normaal geen pijn geen afwijking
normaal pijn kleine laesie musculotendinogene apparaat
geringe pijn
  • partiële ruptuur spier / pees
  • acute tendinitis
  • fractuur, metastase
geen / gering geen pijn
  • parese / paralyse
  • totale ruptuur musculotendinogene apparaat
geen / gering alle weerstandstests pijnlijk
  • fractuur, metastase
  • acute bursitis
  • psychogeen
normaal pijn bij herhaling
  • arteriële stoornis
  • 1ste stadium musculotendinogene aandoening